Η ναυτία και ο έμετος της κύησης αποτελούν μια συχνή πάθηση που έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των γυναικών. Διεθνώς υπολογίζεται ότι περίπου 50-80% των εγκύων πάσχουν από ναυτία και περίπου 50% από έμετο.

Η ναυτία (αναγούλες)  και οι έμετοι συνήθως εμφανίζονται στις έγκυες γυναίκες μεταξύ της τέταρτης και της έβδομης εβδομάδας κύησης και μπορούν να διαρκέσουν έως την 20η εβδομάδα. Συνήθως  είναι πιο έντονοι κατά τις βράδυνες ώρες. Τα συμπτώματα κορυφώνονται την 9η εβδομάδα και υποχωρούν συνήθως σταδιακά στο δεύτερο τρίμηνο στο 90% των εγκύων, ενώ σε μερικές περιπτώσεις (15-20%) συνεχίζουν ως το 3ο τρίμηνο ή (5%) έως τον τοκετό

Ως υπερέμεση, περιγράφεται η ναυτία και ο έμετος στην κύηση με τη χαρακτηριστική τριάδα: απώλεια >5% του σωματικού βάρους, αφυδάτωση και διαταραχές ηλεκτρολυτών . Αποτελεί τη σοβαρή μορφή ναυτίας και εμέτου, που επηρεάζει περίπου το 0,3-2% των κυήσεων, ενώ είναι κύρια αιτία νοσηλείας στο πρώτο μισό της κύησης.

Πρόληψη

• Η χρήση πολυβιταμινούχων σκευασμάτων ένα μήνα πριν τη σύλληψη έχει όφελος για τη μείωση των συμπτωμάτων της ναυτίας και του εμέτου στο πρώτο τρίμηνο της κύησης.
• Συστήνεται η κατανάλωση μικρών και συχνών γευμάτων για τη μείωση των συμπτωμάτων.
• Οι έγκυες θα έπρεπε να συμβουλεύονται να αποφεύγουν τα καυτερά και παχυντικά φαγητά, ενώ η κατανάλωση γευμάτων πλούσιων σε πρωτεΐνη βοηθά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων καλύτερα σε σχέση με τους υδατάνθρακες ή τα λιπαρά.
• Η αποφυγή περιβαλλοντικών παραγόντων που ενδεχομένως να επηρεάζουν τα συμπτώματα όπως ο καπνός, η ζέστη, η υγρασία και ο θόρυβος, ίσως βελτιώνει τα συμπτώματα.
• Συστήνεται μείωση του στρες και επαρκής ανάπαυση της εγκύου.
• Συστήνεται η διακοπή των σκευασμάτων σιδήρου τουλάχιστον όσο διαρκούν τα συμπτώματα.

Αντιμετώπιση

Μη φαρμακολογικές επιλογές

Η χρήση τζίντζερ (κάψουλες ή ταμπλέτες 250mg τέσσερις φορές τη μέρα)

Φαρμακολογικές επιλογές

• Πυριδοξίνη (Βιταμίνη Β6) μόνη της ή σε συνδυασμό με δοξυλαμίνη
• Ανταγωνιστές ντοπαμίνης
• Αντιισταμινικά
• Κορτικοστεροειδή . Η χορήγηση κορτικοστεροειδών συστήνεται μόνο σε περιπτώσεις που όλες οι άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει.